مقاله نقش رسانه در تصمیم ‏گیری سیاست خارجی

مقاله نقش رسانه در تصمیم ‏گیری سیاست خارجی: یك چارچوب نظری

فهرست مطالب :

چکیده

مقدمه

تصمیم ‏گیری سیاست خارجی

رسانه به مثابة محیط

رسانه به مثابة ایجاد‏كنندة محیط سیاست خارجی

رسانه در مقام محیط خارجی

نتیجه گیری

منابع

چکیده :
نگاهی اجمالی به این مقاله نشان می دهد ؛ رسانه‏ ها در تمام مراحل فرایند شكل‏ گیری سیاست خارجی نقش دارند و رهبران سیاسی رسانه ها را از جنبه‏ های ملی و بین ‏المللی مورد توجه قرار می دهند. بر اساس یافته های این مقاله محیط رسانه ‏ای دوسویه به صورت اساسی در مطبوعات یا در صحنة مدیریت یا در مدیریت ‏رسانه مورد توجه واقع می‏ شود.
نقش رسانه ها در فرایند تصمیم گیری پیچیده است. زمانیكه رویدادی در صحنة  بین المللی اتفاق می‏افتد، رهبران سیاسی آن واقعه را از طریق رسانه ها دنبال می‏ كنند. این اطلاعات از طریق تركیب تصاویر مختلف پردازش می‏شوند و از طریق سیاست یا فرایند ساخت تصمیم دنبال می‏شود. مشاوران رسانه ای و كارشناسان روابط عمومی در این جریانات دخالت كرده و مشاركت می كنند؛ مقامات رسمی با آنها مشورت نموده و نظرات و عقاید آنان را مورد رسیدگی قرار می دهند. در نهایت، زمانیكه آنها سیاستشان را تعریف كرده و آن سیاست‏ها را با ابزارهای رسانه ای مناسب تطبیق می دهند، به اهمیت رسانه ها پی می‏برند.
در مطالعات قبلی از نقش پیچیدة رسانه ها در تصمیم گیری سیاست خارجی غفلت شده‏ است. آنها رسانه ها را به عنوان یكی از كانال های اطلاعاتی رهبران از وقایع و رویدادهای بین ‏المللی توصیف می كنند كه به مثابة ورودی فرایندِ تصمیم گیری محسوب می‏شد. واقعیتهای مطرح شده نشان دهنده آن است كه این دیدگاه ها موضع رسانه را تضعیف كرده و باید از لحاظ نظری بر تحقیقات و مطالعات كاربردی با رویكرد پیچیدة نقش قاطع رسانه ها در سیاست خارجی تاكید شود. این مقاله چارچوب تحلیل تصمیم گیری سیاست خارجی را توسعه داده و سعی می‏كند تا بعضی از نواقص و موانع موجود در این گونه مدلها را مرتفع كرده، تركیب فرایندهای پیچیدة رسانه ای را در تصمیم‎‏ گیری وارد كرده و همچنین نقش مطبوعات و تلویزیون را در ساخت سیاست‏گذاری منعكس كند.
كلید واژه: فرمول بندی سیاست خارجی، رسانه ها، محیط رسانه ای دوسویه، مدیریت رسانه، تصمیم سازی
مقدمه
در شب 20 آگوست 1993، یوری ساویر و ابوعلا اصول اعلامیه اسراییل ـ فلسطین را در یكی از اتاقه ای رسمی مهمانسرای نروژ در نزدیكی اُسلو ، امضا كردند. محتوای یكی از این توافقنامه‏ ها به مطبوعات درز كرد و دو روز بعد برای نخستین ‏بار در روزنامة اسراییلیِ یدیوت آهارونوت منتشر شد. انتشار این اخبار، افكار عمومی اسراییل را دربارة توافقنامه برانگیخت و باعث واكنش های بین المللی دربارة این مساله شد.

.....

1.تصمیم ‏گیری سیاست خارجی
از میان مطالب و نوشته‏ های گسترده دربارة تصمیم گیری سیاست خارجی، از سه مدل در ایجاد یك مدلِ كلی، استفاده خواهد شد تااز این طریق نقش رسانه ها مشخص می‏شود ، این نوشتار روی مدلهای تركیبی پویا، تمركز می‏كند كه محیط را به مثابة یك مولفة ورودی اصلی در فرایندهای تصمیم گیری سیاست خارجی در نظر می‏گیرد.
نخستین مدل از این نوع توسط گلن اشنایدر و همكارانش مطرح شد (اشنایدر، 1969). طبق این مدل : “اقدامات و واكنشهای سیاست‏گذاران، به شرایط و عوامل بیرون از دسترسی آنها بستگی دارد و آنها به عنوان بخشی از یك سازمان دولتی محسوب می‏شوند. در این مورد دو جنبة تعیین‏ كننده وجود دارند: خارجی و داخلی . . . هر كدام از این جنبه‏ها شامل مجموعة ای طبقه‏ بندی شده از عوامل و شرایط بالقوه هستند كه ممكن است در كاركرد هر یك از آنها تاثیرگذار باشد.”