تحلیل رنگدانه های جلبکی با رنگ نگاری مایع حاوی عملکرد بالا

-مقدمه

پلانکتون گیاهی،از کلروفیل _a ( chl) به عنوان رنگدانه مهم استفاده کننده نور برای فتوسنتزاستفاده می کنند.ترکیبات کمکی رنگدانه نیر نقش مهمی را در فتوسنتر،با توسعه دادن پنجره جمع کننده نور در موجود زنده یا در حفاظت نوری با جلوگیری از آسیب سلولی در نورهای رشدی بالا ایفا می کنند.محصولات مهم حاصل از تجزیه کلروفیل نیز در محیط آبی یافت می شوندکه شامل کلروفیلید ها،فائوفوربیدها،فائوفیتین ها و استر های کلرین استریل می باشند.ویژگی های نوری بی نظیر کلروفیل a برای توسعه ی تکنیک های اندازه گیری طیف نورسنجی و فلوئورسنجی،استفاده شده اند.با در دسترس بودن تجاری فلوئورسنج ها برای اندازه گیری های روز مره کلروفیل a ،این رنگدانه ،به یک پارامتر جهانی برای برآورد زیست توده پلانکتون گیاهی و باروری تبدیل شده است.این شیوه های نوری دارای توانایی برآورد کمتر یا برآورد بیشتر غلظت های کلروفیل a  ،به خاطر هم پوشانی جذب و نوار های فلورسانی وقوع همزمان کلروفیلc,b،محصولات حاصل از تجزیه کلروفیل و رنگدانه های کمکی می باشند. شیوه های طیف نور سنجی و فلوئورسنجی با این وجود،مشترکا برای بسیاری از کاربردها استفاده می شوند،چون تحلیل های آنها ،کم هزینه،ساده و سریع هستند.

رنگ نگاری مایع با عملکرد بالا(HPLC)،امکان تعیین همزمان غلظت های دامنه ( وسیعی) از کاروتنوئیدها و کلروفیل ها و محصولات تجزیه آنهارا فراهم کرده است.در HPLC یک ابزار کامل برای محققان به منظور مطالعه فرآیندهایی فراهم کرده است که بر مجموعه رنگدانه پلانکتون گیاهی ،اثر می گذارند.تحلیل رنگدانه  HPLC را می توان برای کمک به تعیین مقادیر رشد پلانکتون گیاهی ،فعالیت های مصرفی پلانکتون جانوری و فرایند های بافت شناسی پلانکتون گیاهی استفاده کرد.وجود یا فقدان رنگدانه های خاص به متمایز کردن گرو های جلبکی مهم در آبهای طبیعی کمک می کند. رنگدانه هایی که برای طبقه جلبکی بی نظیر هستند و یا فقط در رویا یک سه طبقه وجود دارند،را می توان برای ارزیابی کمی ترکیب گروه پلانکتون  گیاهی استفاده کرد.تکنیک های متعدد- امروزه،منتشر شده اندو تصمیم گیری در مورد شیوه انتخابی چشمگیر می باشد. هیچ شیوه HPLC تنها  برای همه کاربرد ها مناسب نمی باشد و هر شیوه دارای مزایا و محدودیتهای خاص خودش می باشد. 19 شیوه HPLC در بین سالهای 1983  و 1998  منتشر شدند که توسط جفری و همکارانش (1999 ) مورد بررسی قرار گرفتند در حالی که سایر شیوه ها نیز تا کنون منتشر شده اند.قبل از تلاش برای انتخاب یک شیوه،تحلیل گر باید به شناسایی رنگدانه های مورد  هدف برای انتخاب تکنیکی بپردازد که بهترین جدایی ها را ارائه می دهد.چون عوامل زیادی بر حساسیت یک شیوه اثرمی گذارند،بنابراین باید اطمینان یابیم که شیوه ها برای جمع آوری نمونه، استخراج و تحلیل HPLC در ترکیب  ،آشکار سازی مناسب را برای رنگدانه های موجود در غلظت های پایین ارائه می دهند.

این فصل شامل اطلاعات روش شناسی منتشر شده در یک یاد داشت تکنیکی NASA می باشد،قراردادهای نوری اقیانوسی برای معتبر سازی حسگر رنگ ماهواره ای  اقیانوس،که به توصیف قرارداد HPLC بر اساس مطالعه شار اقیانوس جهانی مشترک می پردازد.این قرارداد از شیوه HPLC فاز معکوس _C18 به  دست می آید که شیوه رایت و همکارانش (1991 ) می باشد و توسط جامعه علمی تحقیقات اقیانوس نگاری (scor) برای تحلیل رنگدانه های پلانکتون گیاهی توصیه شد.اگر چه این شیوه به خاطر توانایی آن برای حل بسیاری از رنگدانه های مهم از لحاظ رده بندی شیمیایی شناخته شد،اما به خاطر عدم توانایی  آن برای جداسازی کلروفیل نرمال a از کلروفیل دو وینیل a محدود می باشد که اجزا سازنده  اولیه از کل کلروفیل a می باشند.